Οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Princeton διαπίστωσαν ότι λόγω φυσικής δραστηριότητας, μπορείτε να ανοικοδομήσετε τον εγκέφαλο. Μια τέτοια αναδιάρθρωση μπορεί να αποδυναμώσει την ανταπόκριση στο άγχος και να μειώσει την παρέμβαση των ανήσυχων κρατών στη λειτουργία του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με το περιοδικό Journal of Neuroscience, τα πειράματα με ποντίκια έδειξαν ότι η αγχωτική έκθεση σε κρύο νερό σε τακτικά εκπαιδευμένα ζώα προκάλεσε σημαντική αύξηση της δραστηριότητας των νευρώνων, ο ρόλος της οποίας είναι να εξουδετερώνει τη διέγερση που συμβαίνει σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για το άγχος.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ενδέχεται να θέσουν τέρμα στις διαμάχες των επιστημόνων με διπολικές απόψεις σχετικά με τις συνέπειες της εκπαίδευσης στον εγκέφαλο. Μερικοί από αυτούς πιστεύουν ότι η σωματική δραστηριότητα οδηγεί στην εμφάνιση νέων νεαρών νευρώνων που έχουν μεγαλύτερη διέγερση, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση των καταστάσεων άγχους του εγκεφάλου. Μελέτες από τους επιστήμονες του Princeton έδειξαν ότι ως αποτέλεσμα της κατάρτισης χρησιμοποιούνται μηχανισμοί που μειώνουν το επίπεδο διέγερσης των εγκεφαλικών κυττάρων.
Σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Princeton, Elizabeth Gould, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης, δεν έχουν διεξαχθεί παρόμοια πειράματα με στόχο τη βαθιά μελέτη των μηχανισμών της επιρροής της σωματικής δραστηριότητας στη συμπεριφορά των εγκεφαλικών κυττάρων. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να εντοπίσουν περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν τις καταστάσεις άγχους. Τα πειραματικά αποτελέσματα θα συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση και αντιμετώπιση των αναδυόμενων διαταραχών άγχους.
Η Elizabeth Gould υποστηρίζει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει προσαρμοστικές ικανότητες που επιτρέπουν την αλλαγή των σημερινών διαδικασιών ανάλογα με το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής. Για σωματικά ασθενέστερα άτομα, η επακόλουθη ανήσυχη συμπεριφορά μπορεί να δημιουργήσει ορισμένα οφέλη. Η αντίδραση στο άγχος συχνά εκδηλώνεται με τη μορφή αντίδρασης αποφυγής, η οποία αποφεύγει την είσοδο σε επικίνδυνες καταστάσεις, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα επιβίωσης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα άτομα που αδυνατούν να ανταποκριθούν επαρκώς στον κίνδυνο και να ενεργήσουν σύμφωνα με την αρχή του "αγώνα ή εκτέλεσης".
Ο Gould πιστεύει ότι η αξία της έρευνας οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η κατανόηση των διαδικασιών ρύθμισης του εγκεφάλου σε περίπτωση συμπεριφοράς άγχους μπορεί να θεραπεύσει αποτελεσματικά διάφορες διαταραχές άγχους. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της έρευνας αποκαλύπτουν την επίδραση των μηχανισμών αυτορύθμισης του εγκεφάλου και της προσαρμογής του στο περιβάλλον.
Το συγκεκριμένο πείραμα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διατριβής του Timothy Schonfeld, υπαλλήλου του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, που συνυπέγραψε ο ιατρός Brian Hsu, ο οποίος ήταν μαθητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κατά τη διάρκεια του πειράματος. Μελέτες αποτέλεσαν τη βάση της διατριβής του. Η μελέτη περιελάμβανε επίσης τους Pedro Pieruzini και Pedro Rada, που εκπροσωπούσαν το Πανεπιστήμιο της Βενεζουέλας των Los Andes.
Δύο ομάδες ποντικών συμμετείχαν στο πείραμα. Μια ομάδα ήταν περιορισμένη στη σωματική δραστηριότητα και ο άλλος είχε πρόσβαση στον τροχό σκίουρου.Αυτά τα ζώα έτρεχαν στον τροχό μέχρι τέσσερα χιλιόμετρα το βράδυ και μετά από έξι εβδομάδες τα ποντίκια εκτέθηκαν σε κρύο νερό.
Ως αποτέλεσμα αυτής της επίδρασης, αποκτήθηκαν διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα. Σε ζώα που ήταν περιορισμένα σε κίνηση, η θεραπεία με κρύο νερό προκάλεσε αύξηση του αριθμού των βραχύβιων γονιδίων στους νευρώνες που αρχίζουν αμέσως όταν διεγείρονται οι νευρώνες. Στους νευρώνες φυσικώς δραστικών ποντικών, παρατηρείται έλλειψη βραχύβιων γονιδίων, ως αποτέλεσμα των οποίων τα κύτταρα του εγκεφάλου τους δεν μεταπήδησαν στον τρόπο διέγερσης όταν συνέβη ο παράγοντας στρες. Αντίθετα, οι εγκέφαλοι των ποντικών "αθλητών" έδειξαν σημάδια κάποιου ελέγχου σχετικά με την ανταπόκριση στο άγχος. Σημαντικά ενεργοποιημένοι ανασταλτικοί νευρώνες, ο ρόλος των οποίων είναι η συγκράτηση των διεγερμένων νευρώνων. Μεταξύ άλλων, οι νευρώνες των σωματικά ενεργών ζώων παρήγαγαν μεγαλύτερη ποσότητα GABA-γ-αμινοβουτυρικού οξέος, μια ουσία που μειώνει το επίπεδο νευρικής διέγερσης των εγκεφαλικών κυττάρων. Επίσης, παρατηρήθηκε σημαντική ποσότητα πρωτεΐνης σε αυτή την ομάδα ποντικών, η οποία, διαιρώντας το GABA σε μικρές δόσεις και γεμίζοντας το σε κυστίδια, μεταφέρει σε όλο το σώμα.
Οι ερευνητές, προκειμένου να καταστείλουν την νευρική δραστηριότητα στον κοιλιακό ιππόκαμπο, αποκλείστηκαν από τους υποδοχείς GABA, πράγμα που οδήγησε στην απενεργοποίηση της αποδυναμωτικής κατάστασης άγχους. Ο αποκλεισμός διεξήχθη με τη χρήση της ουσίας bicuculin, η οποία χρησιμοποιείται στην ιατρική για να μπλοκάρει τους υποδοχείς GABA στο σώμα και να διεγείρει τη δραστηριότητα των κυττάρων που συμβαίνουν στην επιληψία. Η χρήση δικουκουλίνης στο υπό εξέταση πείραμα εξουδετέρωσε τις επιδράσεις του γ-αμινοβουτυρικού οξέος στα εγκεφαλικά κύτταρα των σωματικά δραστικών ζώων.
